Rozwój dzieci w wieku przedszkolnym przebiega dynamicznie i nierówno. Wiek rozwojowy maluchów z tego samego rocznika różni się często od ich wieku kalendarzowego, dlatego tak ważne na tym etapie jest indywidualne podejście do każdego podopiecznego i zapewnienie mu optymalnych możliwości rozwoju. Dzieci różnie reagują na język obcy – jedne chętnie powtarzają słowa, śpiewają piosenki
i czynnie uczestniczą w zabawach, inne z boku obserwują nauczyciela i rówieśników, przysłuchują się temu, co dzieje się na zajęciach, ale rzadko włączają się do wspólnej zabawy. Nie znaczy to jednak, że w tym czasie nie przyswajają języka. Bywa, że potrzebują więcej czasu, by przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Metody i techniki stosowane w nauczaniu języka angielskiego małych dzieci dają możliwości włączania się do komunikacji w zależności od indywidualnych możliwości. Przykładowo, wprowadzenie na zajęciach piosenki ilustrowanej ruchem pozwala przedszkolakom włączyć się w działanie w różnym stopniu. Część z nich szybko nauczy się zarówno słów piosenki, jak i towarzyszących jej gestów, inne włączą się do wspólnej zabawy tylko ruchem, jeszcze inne będą przez pewien czas obserwować rówieśników, zanim będą gotowe włączyć się do zabawy. Podobnie podczas wspólnego omawiania ilustracji jedne dzieci będą nazywały wskazane elementy, inne zaś tylko wskazywały elementy wymienione przez nauczyciela. Takie zachowania są naturalne w grupach przedszkolnych. Nauczyciel może i powinien zachęcać dzieci do wspólnego działania, ale zmuszanie ich do tego, gdy nie są gotowe, nie ma większego sensu.